In his opera The Magic Flute (KV 620) Mozart brings together the contrasting characters of the Queen of the Night and ordinary boy Papageno in an inimitable way. In the overture a taste is given of this contrast in character: a fugue in the style of Bach is seasoned effectively with Viennese merriment.

In de opera Die Zauberflöte (KV 620) verenigt Mozart op weergaloze wijze de tegengestelde karakters van de Koningin van de Nacht en ‘volksjongen’ Papageno. In de Ouverture wordt een voorproefje gegeven van deze karakterologische tegenstelling: een fuga in Bachse stijl wordt effectief gekruid met Weense vrolijkheid.