A joyful dancing ‘hymn’, expressing thanks to God for all the gifts of the last year. The work is clearly conceived, once again, to express a dialogue, in this instance involving three independent parties: two oboes, soprano and continuo. The remarkably transparent phrase structure of the work (which dates from 1725), hints at the embryonic galant style.

Ein fröhlich tanzendes “Lied” als Danksagung an Gott für alles Gute des vergangenen Jahres. Das Werk hat einen übersichtlichen Dialogcharakter, an dem sich drei selbständige Partien beteiligen: zwei Oboen, eine Sopranstimme und Basso continuo. Mit den auffällig ausgewogenen Satzkonstruktionen in dieser Arie - das Werk stammt aus dem Jahr 1725 - zwinkert Bach den aufkommenden galanten Stil an.

Een vrolijk dansend ‘lied’ als dankzegging aan God voor alle goede dingen van het afgelopen jaar. Het werk heeft een overzichtelijk dialoogkarakter waaraan drie zelfstandige partijen deel hebben: twee hobo’s, sopraanstem en continuo. Met de opvallend evenwichtige zinsconstructies in deze aria (1725) geeft Bach een knipoog naar de opkomende galante stijl.